“De bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen.
En iedereen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen.
We zien ze vallen naar de grond
en dan opnieuw weer groeien.
Zo heeft de aarde ons geleerd
dat al wat sterft zal bloeien.”
– Toon Hermans –
Wat volgt is een tekst uit het boek ‘Vos Reinaert – 60 jaar’, hoofdstuk 8: Onze Levensboom
Achteraan op het D-plein, waar het mooie stiltegebied van de fondatie Boudelo begint, staat onze levensboom. De mensheid is een goede plaats als mensen bomen planten in wiens schaduw ze nooit zullen zitten. Wij hebben er samen zo eentje aangeplant. Deze ‘scharlaken eik’ (Quercus coccinea) is het groeiende symbool van onze familie.
Tijdens een openbare vergadering voor alle leden, waar samen gebrainstormd werd over nieuwe projecten op VOS, ontstond het plan een levensboom aan te planten. Enkele maanden later stond hij daar. Een reus in wording die in de herfst diep scharlakenrood kleurt.
Eren en herdenken wij de schouders waar we vandaag op staan. Ter vervanging van de herdenkingsmis, die elk najaar doorging, houden we nu ieder jaar een herdenkingsmoment op de ochtend van de VOShappening. Het moment dat de sportseizoenen wisselen. Het moment dat onze Reinaertstam samenkomt, herdenkt en het leven viert.
Voor elke dierbare hangt er een houten schijfje met vermelding van naam in de levensboom.
Een lijst van alle mensen die we gedenken vind je onderaan. Zo houden we hun herinnering permanent in stand.
Als familieleden uit verschillende generaties zich aansluiten, word de club bijna onvermijdelijk deel van hun DNA. Eliane Heynderickx en Frank Van Wolvelaer weten er alles van. Zij startten in de jaren zeventig en namen later hun kinderen en kleinkinderen op sleeptouw.
Frank stapte op z’n 16e op het veld, in het kielzog van zijn twee oudere broers. Hij zou voorzitter van het jeugdvoetbal worden, alsook scheidsrechter en verantwoordelijke uitgever van het Reinaertnieuws. Dat laatste deden zijn ouders hem voor.
Frank (2021): “Dat hebben ze 30 jaar lang gedaan. Het was een knip- en plakwerk om alle uitslagen, oproepingen en aankondigingen voor thé dansants op tijd naar een drukker te krijgen. 15 vrijwillige postbodes dropten het krantje elke dinsdagavond in de bussen van alle Reinaerders. Zelfs toen mijn ouders in het rusthuis zaten, deden ze verder. Een 10-tal jaar geleden is het dan gedigitaliseerd.”
De 3 kinderen van Frank waren actief bij VOS, eentje is dat nog steeds, net als zijn zesjarige kleinzoon.
“En ik hoop dat ik ook nog de 5e generatie op het veld mag zien staan. Want dat is het mooie aan onze club: al die herinneringen, gedeeld of individueel. Ze circuleren al jaren als een rode draad door mijn leven. Als ik naar de levensboom wandel, denk ik aan mijn broer die 30 jaar geleden stierf in een auto-ongeluk. Toen voelde ik dat de Reinaert er voor mij was. Dat nam het verdriet niet weg, maar het hielp wel. Als je kinderen in dezelfde gemeenschap zitten, werkt dat nog eens zo verbindend.”
Dat merkte ook Eliane toen ze haar man Hendrik, die in de jaren 80 zijn schouders zette onder het herenvolleybal, in 2007 overleed.
“De voltallige volleybalploeg was op zijn begrafenis. Dat betekende veel voor ons gezin. Het klopt wat Frank zegt: de chalet is net zo goed een plek waar mensen troost vinden als het moeilijk gaat”, vertelt Eliane, die in ’79 begon te volleyballen. Ze sloeg geen enkel jaar over, maar nam afscheid toen de pandemie uitbrak.
“Ik heb op alle niveaus gespeeld, behalve in de eerste ploeg. Het moest nog wat combineerbaar blijven met mijn werk bij de balie en met de zorg voor onze 3 kinderen. Ik heb me in alle ploegen thuis gevoeld, maar op m’n 65ste, vlak na de pandemie, was het tijd om te stoppen. Ik besefte plots dat ik zou spelen met teamgenoten van begin de twintig (lacht).”
Eliane; “ Toen onze oudste op zijn 6e vroeg welke sport hij mocht spelen, was de beslissing snel gemaakt. En omdat we niet voortdurend van de ene hobby naar de andere hobby wilden rijden, zouden ook de 2 jongste kinderen niet veel later op VOS beginnen korfballen. We waren misschien wel strenge ouders, maar onze kinderen hebben de Reinaert altijd net zo hard als wij omarmd. Onze zoons speelden zelfs tot na hun 18e. Elke woensdag kwamen ze met trein van hun kot naar Sinaai-station. We hebben dat altijd als gezin samen gedaan. De nieuwe generatie is nog wat jong, maar ik heb er vertrouwen in dat mijn kinderen ze een duwtje in de gekende richting zullen geven (lacht). “
“Wat ons echt uniek maakt, is ons DNA. Leden, trainers of délégués die de lat hoger
leggen dan gezond, en bijvoorbeeld alleen de ‘goede’ spelers een kans wil geven, elimineren
zichzelf. Het enige wat volgens mij nog beter kan, is de diversiteit in de club. Het stoort me
dat zo weinig mensen met een migratieachtergrond tot bij ons raken. Daar zal onze
afgelegen locatie wellicht voor een deel mee te maken hebben.”
Frank Van Wolvelaer
Tijd wacht op niemand.
Jullie zijn er elke keer bij … in ons hart …
| Albertyn William |
| Annaert Jef |
| Anthuenis Daan |
| Baetens Peter |
| Batache Olivier |
| Bauwens Alain |
| Beck Greta |
| Berger Tim |
| Bogaert Jaak |
| Bracke Emilienne |
| Burm Etienne |
| Claeys Harry |
| Cleyman François |
| Cole Gunther |
| Coussement Mark |
| De Backer Luc |
| De Beleyr Herman |
| De Block Werner |
| De Bruycker Erwin |
| De Graeve Greta |
| De Haeck André |
| De Jonghe Herman |
| De Langhe Willy |
| De Maere Willy |
| De Meulenaer Etienne |
| De Meulenaer Marino |
| De Paepe Willy |
| De Prijcker Leo |
| De Ridder Erwin |
| De Rijck André |
| De Schrijver Eric |
| De Schrijver Luc |
| De Smet Kaat |
| De Soomer Luc |
| De Wachter Patrick |
| De Wilde Willy |
| De Witte Jacques |
| De Wolf Trees |
| Deschamp Lieve |
| Dhondt Maarten |
| D’Hondt Chris |
| D’Hooghe Georges |
| Duymelinck Wilfried |
| Duymelinck Monique |
| Everaert Jenny |
| Everaert Willy |
| Ferrari Luc |
| Ferrari Marc |
| Ferrari Leentje |
| Flamand Pierre |
| Flamée Jacques |
| Goethals Patrick |
| Hacquaert Monique |
| Heirbaut Leen |
| Hellin Bernard |
| Hessels Patrick |
| Heyninck Frans |
| Hoornaert Hendrik |
| Hulpiau Jacques |
| Huygens Jan |
| Keppens Paul |
| Koppen Herman |
| Liekens Piet |
| Lippens Ghislaine |
| Maes Leo |
| Meganck Guido |
| Muller Stanny |
| Neckers Rudy |
| Nique Rita |
| Noens Monique |
| Oushoorn Lucien |
| Pannier Guy |
| Pannier Marthe |
| Peeters Marc |
| Peeters Leopold |
| Pieters Mark |
| Polfliet Gerard |
| Rombaut Peter |
| Rotthier Theofiel |
| Rouvroy Koen |
| Ryckeboer Sacha |
| Schoenaerts Lieve |
| Smet Bram |
| Smet Guido |
| Somerlinck Hilde |
| Thibaut Stijn |
| Van Bastelaer Jan |
| Van Damme Jef |
| Van De Baere Jef |
| Van Den Brande André |
| Van der Linden Stefan |
| Van der Linden Frans |
| Van Duyse Titi |
| Van Gucht Jacques |
| Van Haver Jef |
| Van Hecke Karin |
| Van Kerckhove Leo |
| Van Krinkel Jean |
| Van Loey Els |
| Van Strijdonck Diane |
| Van Wolvelaer Jo |
| Van Wolvelaer Albert |
| Vandenbosch Maria ‘Miet’ |
| Verbeke Jan |
| Verbreyt Herman |
| Vercauteren Omer |
| Vergauwen Patrick |
| Verstappen Christel |
| Vonck Jens |
| Weverbergh Roger |
| Wouters Gerrit |
| Wuytack Lieve |
